به نقل از «آفتاب»

عکس| یک عروسی متفاوت که در چادر برگزار شد!

تاریخ انتشار: ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۹۰۹۸۱۵

آفتاب‌‌نیوز :

داماد که «محمود» نام دارد، می گوید: در ۲۵ سپتامبر (سوم مهر) گذشته عقد کردیم و قرار بود مراسم ازدواج ما در ۱۵ نوامبر (۲۴ آبان) برگزار شود. اما جنگ آغاز شد و ما از محله زیتون غزه آواره شدیم.

وی ادامه می دهد: به دلیل این وضعیت، هر ماه عروسی خود را به تعویق انداختیم تا اینکه سرانجام تصمیم به برگزاری مراسم عروسی در چادر آوارگی گرفتیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این داماد فلسطینی از آرزوهای بر باد رفته خود می گوید: دوست داشتم یک مراسم بزرگ داشته باشم و برای مهمانانم عروسی با رقص محلی (فدعوس) در تالار برگزار کنم. آپارتمانی برای زندگی مشترک فراهم کرده بودم.

وی اضافه ادامه می دهد: اما جنگ در هفتم اکتبر (۱۵ مهر ماه) شروع شد و از خانه مان آواره شدیم. شادی هایمان از بین رفت و به مدت پنج ماه عروسی مان را به تعویق انداختیم.

محمود همچنین می گوید: همه مردم می دانستند که ما عقد کرده ایم. به همین دلیل من و خانواده همسرم تصمیم گرفتیم که عروسی مان را در این شرایط برگزار کنیم.

این تازه داماد فلسطینی خاطرنشان می کند: به لطف خدا مراسم عروسی را برگزار کردیم و مردم اردوگاه نیز در آن شرکت کردند. اما این مراسم و شادی، به دلیل شهادت و زخمی شدن نزدیکانمان و آوارگی و ویرانی منازل فلسطینی ها، ناقص است. اما امیدوارم بعد از پایان جنگ با همسرم به عمره برویم و منزلمان را بازسازی کنیم.

محمود می افزاید: چادر، هیچ وقت جایگزین منزل نیست. زیرا در اینجا هیچ امکاناتی وجود ندارد اما چاره ای نداریم و با این وجود نیز خداوند را شکر می کنیم.

این تازه داماد اهل غزه تصریح می کند که همسرش در ابتدا با عروسی در شرایط جنگی این منطقه مخالف بوده است و آرزو داشت که مانند همه دختران لباس سفید عروسی بر تن کند. اما جنگ ادامه یافت و آنها سرانجام مجبور شدند در اردوگاه آوارگان، مراسم عروسی شان را برگزار کنند.

«شیما» عروس فلسطینی نیز در این باره می گوید: از ترس اینکه به خاطر آوارگی بناچار از یکدیگر جدا شوند، با عروسی در شرایط آوارگی موافقت کرده است.

وی می گوید: آرزو داشتم لباس عروس بپوشم و مراسم را در یک تالار عروسی برگزار کنیم. اما سرانجام قسمت چنین شد که عروسی مان را در یک چادر پلاستیکی برگزار و سپس در آن زندگی کنیم.

شیما می افزاید: با این وجود، احساس خوشبختی می کنم و امیدوارم به غزه بگردم و خانه مان سالم مانده باشد.

به دلیل ادامه تجاوز اسرائیل به غزه، شماری از جوانان فلسطینی که قبل از آغاز جنگ عقد کرده بودند، مجبور به برگزاری مراسم عروسی بسیار ساده و بدون تشریفات شده اند. شمار دیگری نیز که درصدد ازدواج هستند به دلیل تعطیلی دادگاه ها و دفاتر ازدواج قادر به ثبت آن نیستند.

منبع: خبرگزاری ایرنا

منبع: آفتاب

کلیدواژه: عروسی فلسطین اسرائیل مراسم عروسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۹۰۹۸۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آئین دوهزار ساله بیل‌گردانی در نیم‌ور برگزار شد

ایسنا/مرکزی آئین کهن و سنتی دو هزار ساله بیل‌گردانی شهر نیم‌ور با شرکت قهرمانان، پهلوانان، پیشکسوتان این ورزش و جمعی از مسئولان کشوری و استانی برگزار شد.

مراسم سنتی و تاریخی بیل‌گردانی نیم‌ور عصر روز گذشته، جمعه ۷ اردیبهشت‌ در محل سکوی بیل‌گردانی نیم‌ور برگزار شد.

در این آئین کشاورزان به صورت نمادین با نوای جارچی و میراب روستا برای انجام لایروبی فراخوانده شدند و تقسیم کار بین آنان انجام شد.

میراب شهر بر کار لایروبان نظارت کرد و با اعلام پایان لایروبی، کشاورزان را به انجام بیل‌گردانی فرا خواند. فرمانده بیل‌گردانان در گزارشی به فرمانده خود، علت خشکی درختان حاشیه رودخانه لعل‌بار و تشنگی زمین‌های کشاورزی منطقه را حفر چاه در مسیر رودخانه و برداشت غیرمجاز از رودخانه عنوان کرد.

در پایان مراسم، با رای هیئت داوران، امیرعلی برزگار با ۱۹ دور و بدون خطا نفر اول، صادق حسینی با ۱۶ دور نفر دوم و امیرعلی عمادی نفر سوم شده و جوایز خود را از دست مسئولان دریافت کردند.

 فرزاد مخلص‌الائمه، استاندار مرکزی در این مراسم که با رژه نمادین کشاورزان آغاز شد، گفت: بیل‌گردانی جلوه‌ای از آئین‌های تمدنی کشور و استان است و حضور پرشکوه مردم، جلوه‌ دیگری به مراسم داده است.

عبدالمهدی مستکین، مدیر بخش فرهنگ یونسکوی ایران نیز در حاشیه این مراسم با اشاره به اهمیت ادامه یافتن دو هزار ساله این مراسم گفت: یکی از شروط ثبت این آئین، حفظ مراسم بدون افزودن مراسم و پیوست‌های دیگر است.

محمود مرادی نراقی، مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی نیز در این مراسم با اشاره به ضرورت تبیین فرهنگ غنی ایران گفت: فرهنگ ما از چنان قدمتی برخوردار است که به پاس نزول نعمت خداوند، جشن می‌گیریم و برخلاف بسیاری از جشن‌ها در آن گناه صورت نمی‌گیرد و ایرانیان با آئین‌های پهلوانی آن را پاس می‌دارند.

سجاد صفری، شهردار نیم‌ور در این مراسم با اشاره به تاریخ بیش از دو هزار ساله شهر نیم‌ور و ریشه بیل‌گردانی در فرهنگ و آئین نیم‌ور گفت: روا نیست که نیم‌ور به عنوان یکی از اولین و قدیمی‌ترین بهره‌برداران آب رودخانه لعل‌بار، در حال حاضر تبدیل به یکی از آخرین بهره‌برداران این رود تبدیل شود.  

به گزارش ایسنا، بیل‌گردانی، آیین کهن شهر نیم‌ور است که دو هزار سال قدمت دارد و این آیین، برگرفته از کار، زندگی، تلاش و ورزش مردم نیم‌ور است.

از بند تاریخی نیم‌ور تا زمین‌های کشاورزی این شهر حدود ۱۸ کیلومتر فاصله است که آب مورد نیاز زمین‌های کشاورزی از طریق این بند و نهر ۱۸ کیلومتری تامین می‌شود. هر ساله در اسفندماه و به‌منظور آماده‌سازی زمین‌های کشاورزی برای کشت در سال زراعی جدید، این نهر لایروبی می‌شد.

با توجه به بعد مسافت و سختی کار، هر کشاورز به میزان سهم خود از زمین‌های کشاورزی، باید سهم خود در لایروبی را با مشارکت شخصی، تامین هزینه کارگران یا تقبل بهای آن پرداخت می‌کرد و این مسئله باعث می‌شد که در زمان‌های گذشته بیش از ۱۰۰ نفر در لایروبی نهر آب مشارکت داشته باشند.

در حال حاضر به دلیل سیمانی‌شدن نهر آب و سهولت کار، لایروبی در مسافت کمتری انجام می‌شود. کشاورزان لایروبی را طوری برنامه‌ریزی می‌کردند که مصادف با ظهر یا عصر به پایان برسد و پس از پایان لایروبی، ۷ بیل را در یک دسته ۴ تایی و یک دسته ۳ تایی به هم بسته و به بیل گردانی می‌پرداختند.

۷ بیل، برگرفته از چرخش هفت آسمان و نزول باران از آنها برای رونق کشاورزی است. همچنین عدد ۷ نمادی از ۷ دانگ زمین‌های منطقه شامل ۶ دانگ زمین‌های کشاورزی نیم‌ور و یک دانگ زمین از باقرآباد است.

البته یک سبک سنتی آبیاری در نیم‌ور وجود دارد که به ثبت ملی نیز رسیده است و شامل هفت جوی آب است که در هفت شبانه روز هفته، بین زمین‌های کشاورزی نیم‌ور تقسیم می‌شود. همین مسائل، ۷ را به عددی مقدس برای نیم‌ور تبدیل کرده است.

با پایان لایروبی، بیل‌گردانی به عنوان یک جشن نمادین و به منظور شکرگزاری از خداوند برای اعطای آب و برکات به زمین‌های کشاورزی صورت می‌گرفته است. این مراسم همچنین دعایی برای آب‌خواهی از خداوند در سال زراعی جدید است تا با نزول باران، کشاورزی آنان رونق پیدا کرده و آفات از زمین‌ها و باغات آنان دور باشد.

پهلوانان و جوانان نیم‌وری در این مراسم این ۷ بیل را اطراف سر خود می‌چرخاندند. اگرچه این هفت بیل بین ۲۵ تا ۳۰ کیلوگرم وزن دارند اما در حین چرخش، بیش از ۲۵۰ کیلوگرم وزن را به بیل‌گردان تحمیل می‌کند و این کار علاوه بر قوای جسمانی، نیازمند تسلط بر مهارت بیل‌گردانی است.

این مراسم در سال ۸۹ به ثبت ملی رسیده و به دلیل اینکه عملیات لایروبی به خاطر سیمانی‌شدن مسیر آب، مانند گذشته انجام نمی‌شود.

این مراسم همراه با موسیقی خاصی با استفاده از سنج، طبلِ ریز و نوعی فلوت برگزار می‌شود که به عنوان یک قدرت‌نمایی نمادین در برابر بدخواهان آبِ نیم‌ور و اعلام همبستگی و آمادگی برای مبارزه با دشمنان آبِ نیم‌ور است.

در ابتدای مراسم نیز رژه نمادین لایروبی و بازسازی این مراسم صورت می‌گیرد تا علاقمندان در جریان نحوه لایروبی قرار بگیرند.

در حاشیه مراسم بیل‌گردانی امسال، از لوح ثبتی بیل‌گردانی در رویدادهای گردشگری کشور رونمایی شد.